ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
تنها چند سال پس از استقرار تلسکوپ فضایی هابل در فضا،از آن به عنوان یک موفقیت چشم گیر یاد می شد،ابزاری که تصاویری شگفت انگیز با جزئیاتی بی نظیر از اجرام سماوی در ابعاد گوناگون از همسایگان سیاره ای ما تا کهکشان های دور افتاده تهیه کرده و آرزوی داشتن چشمی گردان در آسمان را به بهترین وجه تحقق بخشیده بود.
رویای وجود تلکسوپی که در ماورای جو قرار داشته باشد، نزد منجمان سابقه ای دیرینه دارد.چنین ابزاری دیگر نیاز ندارد نور را از میان جو آشفته زمین دریافت کند،آسمانش همیشه تاریک خواهد بود و هیچ هوای متراکمی در آنجا وجود ندارد تا موجب محو شدن تصاویر شود و همچنین می تواند طول موج های خارج از نور مرئی، فرابنفش و مادون قرمز را هم رصد کند.اگر چه که این آرزو تا قبل از ورود به عصر فضا همچنان به صورت رویایی دست نیافتنی باقی مانده بود.
تلسکوپ فضایی هابل دقیقا چیست،چرا این قدر برای ما مهم است و چگونه چنین تصاویر رویایی و شگفت انگیزی را ارائه می دهد.
ویژگی های هابل در ادامه مطلب...
نظریه پردازان که کشف انیشتین را مبنای پژوهش خود قرار دادند در همین اواخر به این نتیجه رسیدند که اجسام فوق العاده سنگین ( به ویژه سیاهچاله های بسیار سنگین ) نه فقط پرتوهای نور را منحرف میکنند، بلکه آنها را متمرکز نیز مینمایند و بدین ترتیب نقش آن چیزی که «عدسی گرانشی» نامیده میشود را ایفا میکنند.
مثال واقعی عدسی گرانشی
اگر دو ستاره بر روی یک خط دید قرار داشته باشند. یعنی یکی نزدیک به ناظر و دیگری دورتر باشد. در آن صورت میدان گرانشی ستاره نزدیکتر ممکن است نور ستاره دورتر را متمرکز نماید که در نتیجه آن درخشندگی ستاره نزدیکتر بسیار شدیدتر میشود.