هوش اینشتین

غالبا به اشتباه تصور می شود که اینشتین در کودکی کودنی بوده که به صورت معجزه یکهو شده نابغه جهان. تصور می شود که شاگرد تنبل مدرسه بوده و حتی در کنکور رد شده است. اینها اشتباه است. کافی است به دایره المعارف ویکیپدیا  مراجعه کنید و درباره زندگی او بخوانید....

---

اینشتین در کودکی سر بزرگی داشت و دیر زبان باز کرد به همین دلیل افرادی مانند خدمتگذار خانه به او کندذهن لقب بدهند که این تنها جایی است که انگ کدذهنی به اینشتین داده می شود. 

وقتی اینشتین پنج ساله بود، پدرش به او یک قطب‌نمای جیبی نشان داد و اینشتین پی برد که در فضای خالی چیزی بر روی سوزن تأثیر می‌گذارد . او بعدها این اتفاق را یکی از تحول‌آمیزترین اتفاقات زندگی‌اش توصیف کرد.

در سن ده سالگی با مطالعه کتاب نقد خرد ناب کانت با فلسفه و چندسال بعد با ریاضیات و فیزیک آشنا شد. در سن 14 سالگی وقتی مجبور به ترک تحصیل شد (به علت مهاجرت پدر) کتاب ریاضیات پیشرفته را به خودش آموزش میداد و در سن پانزده سالگی با طرح یک آزمایش ذهنی به این نتیجه رسید که فیزیک نیوتنی نمیتواند درست باشد و سرعت نور مطلق است که بعدها به آزمایش آیینه اینشتین مشهور شد. 

در آزمون ورودی موسسه فدرال پلی تکنیک زوریخ شرکت کرد و در بخش ریاضیات و علوم  عالی شد اما در آزمون ادبیات رد شد. 

اینشتین با ارائه نسبیت عام بزرگترین فراورده نبوغ بشر (به قول برتراند راسل) را ارئه داده و معادلات اساسی جهان را تدوین کرده است در واقه جهان هستی را به زبان ریاضیات توصیف کرده است.

اینشتن در نوامبر سال ۱۹۱۵ یک سری سخنرانی‌هایی در آکادمی علوم پروس ایراد کرد که در آن نظریه جدید گرانش، موسوم به نسبیت عام را مطرح کرد . او در آخرین سخنرانی‌ای که ایراد کرد معادله‌ای را مطرح کرد که جانشین قانون جاذبه نیوتون شد . این معادله بعدها با نام معادله میدان اینشتین شناخته شد این نظریه قائل به این است که نه تنها کسانی که با یک سرعت ثابت در حرکتند، بلکه تمامی ناظران یکسان و هم ارز هستند . در نسبیت عام، گرانش دیگر نیرو محسوب نمی‌شود (مانند قانون جاذبه نیوتون)، بلکه نتیجه خمیدگی مکان زمان است.

اگرچه امروزه اینشتین به خاطر فعالیتهایش در مورد نسبیت شهرت یافته، اما جایزه نوبل به خاطر کارهای او در مورد اثر فوتوالکتریک به او اعطا شد، چرا که در مورد نسبیت عام در آن زمان هنوز اختلاف نظر وجود داشت . هیات نوبل در خود به این نتیجه رسیدند که اشاره به آن نظریه اینشتین در نوبل که اختلاف نظر و مخالفت در مورد آن کمتر است، بیشتر مورد قبول جامعه علمی واقع خواهد شد .

پس از شرح و بسط نظریه نسبیت، تلاشهای تحقیقاتی اینشتین عمدتاً شامل یک سری اقدامات جهت تعمیم نظریه نیروی جاذبه بود که به منظور یکپارچه ساختن و آسان سازی قانون فیزیک، بویژه نیروی جاذبه و الکترومغتاطیسم بود . او در سال ۱۹۵۰ به تشریح این کار پرداخت، و در یک مقاله علمی آمریکایی از آن تحت عنوان نظریه میدان یکنواخت یاد کرد . راهنما و الهام بخش اینشتین این نظر و عقیده بود که یک منبع واحد برای کل قوانین فیزیکی وجود دارد .