یک گزارش منتشره، به بررسی این موضوع میپردازد که چرا نسبیت عمومی اینشتین کماکان رقیبناپذیر است. اخترفیزیکدانان به صورت هفتگی از افرادی ایمیل دریافت میکنند که مدعیاند ثابت کردهاند اینشتین در نظریاتش دچار اشتباه شده است. این ادعاها اغلب از عباراتی مانند “مشخص است که…” استفاده میکنند یا این که دارای صفحاتی مملو از معادلات پیچیده به همراه دهها اصطلاح علمی هستند که به شیوههای غیرسنتی به کار رفتهاند.
به گزارش ایسنا، این ادعاها به سرعت حذف میشوند، نه به این دلیل که اخترفیزیکدانان در نظریههای تثبیتشده غرق شدهاند، بلکه به این دلیل که هیچ یک از آنها شیوه ارائهشده برای جایگزینشدن تئوری اینشتین را نمیپذیرند. در اواخر دهه ۱۷۰۰ نظریه حرارتی موسوم به «کالری» (caloric) وجود داشت که بر اساس آن، مایعی وجود دارد که خود را دفع میکند، بدین معنا تا جایی که ممکن بود بسط مییافت. این مایع قابلدیدن نبود، اما هر چه مادهای کالریکتر میبود، دمای بالاتری داشت. از این نظریه میتوان چندین پیشبینی را داشت که همگی کارساز هستند؛ به این دلیل که نمیتوان «کالری» را خلق یا نابود کرد، گرما (انرژی) حفظ میشود و چنانچه جسمی سرد در مجاورت جسمی داغ قرار داده شود، کالری موجود در جسم داغ به جسم سرد منتقل میشود تا زمانی که به دمای یکسان برسند. همچنین زمانی که هوا منبسط میشود بسیار رقیقتر میشود و دما افت میکند؛ زمانی هم که هوا فشرده میشود، کالری بیشتری در واحد حجم وجود دارد و دما بالا میرود.
اشتباهبودن جاذبه اینشتین توسط یک نظریه اثبات نمیشود، بلکه شواهد تجربی نیاز است که نشان دهد پیشبینیهای نسبیت عمومی کارساز نیستند. نظریه اینشتین تا زمان یافتن شواهد تجربی و آزمایشگاهی که با نظریه اینشتین موافق و با نظریه نیوتن مخالف بود، جایگزین نظریه نیوتن نشد. بنابراین تا زمانی که شواهدی آزمایشگاهی پیدا نشود که به وضوح نسبیت عمومی را نقض کند، ادعاهای “ردکردن اینشتین” بینتیجه خواهند بود. راه دیگر برای به زیرآوردن اینشتین توسعه نظریهای است که به وضوح نشان دهد چگونه نظریه اینشتین تقریبی از نظریه جدید است یا این که ثابت کند آزمونهای تجربی که نسبیت عمومی از سرگذرانده است، نظریه جدید نیز آنها را سپری میکند. درحالت ایدهآل، نظریه جدید همچنین پیشبینیهای نوینی انجام خواهد داد که به شیوهای معقول قابلآزمودن هستند. چنانچه بتوان این کار را انجام و ایدههای نو ارائه داد، اخترفیزیکدانان به این ایدهها گوش فرا خواهند داد. نظریه ریسمان و جاذبه نمونههایی از مدلهایی هستند که در تلاش برای انجام این کار هستند. اما حتی چنانچه فردی موفق به خلق نظریهای بهتر از نظریه اینشتین شود، تئوری اینشتین مانند همیشه معتبر باقی خواهد ماند و این نظریه هرگز اشتباه خوانده نخواهد شد، بلکه فقط محدودیتهای آن آشکار خواهد شد.
bigbangpage.com